(၇) ထပ္ ေရတံခြန္သုိ႔အလည္သြားျခင္း။

       (၇) ထပ္ေရတံခြန္ကုိသြားလည္တဲ့အေၾကာင္းေလးေရးခ်င္ေနတာ အဲ့ဒီကုိသြားလည္မယ္လုိ႔ စီစဥ္ ကတည္းက ပါ။ ေရးခ်င္တာပဲရွိတာ ေရးတတ္တာမဟုတ္ဘူး။ ဒီလုိပဲ ရမ္းသမ္းေရးမယ္။ တျခား ဘေလာ့ ကာ အမေတြညီမေတြကုိ အတုခုိးၿပီးေရးမယ္ေပါ႔။ စိတ္ကူးထားတာ။ တကယ္တမ္းေရးမယ္ ဆုိေတာ့လည္း စကားလံုးေတြကထြက္မလာပါဘူး။ ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔ မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ သြားခဲ့ လာခဲ့တာေလးေတြကုိ အမွတ္တရရွိေနေစခ်င္တာပါ။

    

  သိပ္မသြားခ်င္ပါဘူး မနက္(၆) နာရီကားလာႀကိဳမွာကုိ မနက္ေလးနာရီကတည္းက ႏုိးေနတာ။ ဟိဟိ။ မေန႔ညကတည္းက အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီးသား ေရခ်ဳိး အဝတ္လဲ အလွျပင္ၿပီး ျပင္ထားတဲ့အထုတ္ဆြဲသြားရံုပဲကုိ အေစာႀကီးႏုိးေနတာေပါ႔။ သြားခ်င္လြန္းလုိ႔ေလ။ 

ထုိင္းႏုိင္ငံကုိေရာက္တဲ့ တႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း ပထမဦးဆံုး ခရီးစဥ္ကုိး စိတ္ေစာေနတာေပါ႔။ ေစာေစာႏုိးတာကုိ ေအးေအးမေနပဲ ေဘးမွာအိပ္ေနတဲ့သူကုိ ပါႏႈိးလုိက္ ေသးတယ္။ ကုိကုိ ေလးနာရီထုိးၿပီ ေရခ်ဳိးေတာ့လုိ႔ဆုိေတာ့ ကုိက (၁၅)မိနစ္ပဲၾကာတာ။ နန္းလဲ ေရခ်ဳိးအလွျပင္တာ ၾကာတာလဲမဟုတ္ပဲနဲ႔ အေစာႀကီးရွိေသးတယ္ အိပ္အံုးတဲ့။ 

အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ အမေလး ေဒၚနန္းေရႊမံႈတုိ႔မ်ား သိပ္မကဲခ်င္ပါဘူး။ ေျပာကုိမေျပာခ်င္ဘူးတဲ့။ သူမ်ားကုိေျပာေနေပမဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးက ျပံဳးစိစိနဲ႔ပါ။ နန္းတုိ႔ စကားေျပာသံၾကားတာနဲ႔ ညီမေလးလင္မယားပါ ႏုိးလာၿပီး သြားေတာ့မွာလား အေစာႀကီးရွိေသးတယ္တဲ့။ အဲ့ေတာ့ ကုိကုိက ဒီမွာေလ (၆) နာရီမွ ကားလာမွာကုိ အေစာႀကီးႏႈိးၿပီး ေရခ်ဳိးခုိင္းေနတယ္တဲ့။ အားလံုးျပံဳးစိစိျဖစ္ကုန္တာေပါ႔။ 

အိပ္မရမဲ့အတူတူေတာ့ ေရေႏြးတည္ၿပီး ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ မုန႔္စားၿပီး စကားထုိင္ေျပာေနၾကတာေပါ႔။ ငါးနာရီခြဲမွေရခ်ဳိးၿပီး အဝတ္လဲ မ်က္ႏွာကုိ ဘာညာဘာညာေတြ ပြတ္သတ္ခ်ယ္သၿပီးေတာ့ ေျခာက္နာရီထုိးဖုိ႔ ငါးမိနစ္ေတာင္လုိေသးတယ္။ နန္းေရခ်ဳိးအဝတ္လဲေနတုန္း ညီမေလးက ထမင္းက်က္ၿပီး စားသြားအံုး လမ္းမွာ ဗုိက္ဆာေနမယ္ဆုိေတာ့ ထမင္းစားရင္း ထုိင္ေစာင့္ေနတာေပါ႔။ 

အားလံုးစုသြားၾကတာဆုိေပမဲ့ လွည့္ပတ္ႀကိဳေနရတာနဲ႔ (၆) နာရီ (၁၅) မွ နန္းတုိ႔အိမ္ေရွ႕ကုိ ကားေရာက္လာပါတယ္။ ကားေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြ မနက္စာေတာင္မစားခဲ့ရေသးဘူးတဲ့ ကုိကုိက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔နန္းေရႊမံႈျဖင့္ မနက္(၄)နာရီ ကတည္းက ႏုိးၿပီး အခ်ိန္ေတြပုိေနလုိ႔ ထမင္းေတာင္စားခဲ့တယ္။ တကယ္ ဝိရိယေကာင္းတယ္လုိ႔ ရီစရာေျပာေသးတယ္။ 

ဒီလုိနဲ႔ ကားထြက္ေရာဆုိပါေတာ့ ဗင္ကားနဲ႔ကုိ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေမာင္းရပါတယ္။ နန္းတုိ႔ေနတဲ့ေနရာက ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕နဲ႔နီးပါတယ္။ သြားလည္တဲ့ေနရာကေတာ့ ကန္ခ်နပူရီပါတဲ့။ (၈)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ဆဲဗင္းအီလဲဗင္းမွာ ခဏနားပါတယ္။ မနက္စာမစားခဲ့သူေတြ မုန႔္စားၾက၊ အေပါ႔အပါးသြားၾကေပါ႔။ 

နန္းတုိ႔ေတာ့ သခြါးေမႊး တစ္ျခမ္းဝယ္စားမိပါတယ္ (၆၀) ေပးခဲ့ရတယ္။ ျမန္မာေငြနဲ႔တြက္ၾကည့္ရင္ သခြါးေမႊး တစ္ျခမ္းကုိ (၁၈၀၀) (တစ္ေထာင္နဲ႔ရွစ္ရာေလာက္) က်ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဆက္သြားၾကေရာဆုိပါေတာ့။ ေျခာက္နာရီဆယ့္ငါးေလာက္က ေမာင္းလာတဲ့ကားက ဆဲဗင္းမွာ ခဏနားၿပီး ေရတံခြန္ကုိ မနက္(၁၀) နာရီခြဲခါနီးမွပဲေရာက္ပါတယ္။ လမ္းမွာ ေတြ႕ရတဲ့႐ႉခင္းေတြက ျမန္မာျပည္ကုိလြမ္းစရာပါ။ 

လမ္းေဘးေစ်းဆုိင္ကေလးေတြမွာ ေဒသထြက္ ပစၥည္းေလးေတြ ခ်ေရာင္းေနၾကတာလဲ ျမန္မာျပည္မွာ ခရီးသြားေနရသလုိပါပဲ။ ေရတံခြန္ရွိတဲ့ေနရာဆုိေတာ့ ေတာေတာင္ေရေျမသဘာဝ႐ႉခင္းေလးေတြက ၾကည္ႏူးစရာပါ။ ေတာင္တက္လမ္းကေလးေတြ၊ စုိက္ခင္းကေလးေတြကုိ ေကြ႕ကာဝုိက္ကာ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ေတာ့ေရာက္ပါၿပီး (၇)ထပ္ေရတံခြန္။ 

အေခၚအေဝၚက ထုိင္းအသံဆုိေတာ့ ျမန္မာလုိေရးျပဖုိ႔ ခက္တာ ေၾကာင့္ (၇)ထပ္ေရတံခြန္လုိ႔ပဲ လြယ္လြယ္ေခၚတာေကာင္းပါတယ္ေနာ့္။ ပထမဦးဆံုး စတုတၳထပ္ ကုိ အရင္ေရာက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ကားေတြထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ေအာက္ထပ္ေတြကုိ ေျခလွ်င္နဲ႔ဆင္းရတယ္။

 ေရတံခြန္ကအျပန္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝင္ခဲ့ေသးတယ္။ အဲ့ဒါ ဘုရားပံုေတာ္က ေအာက္ဆံုးမွာ ျဖစ္ေနမွာစုိးလုိ႔ ဒီနားမွာ ထည့္ထားလုိက္မယ္။ :p အဆင္ေျပသလုိ ေရွ႕ေနာက္ စီၿပီး ဖတ္လုိက္ေတာ့မယ္ ၿပီးမွ။ :))

ကင္မရာလဲမရွိေသးေတာ့ ဖုန္းနဲ႔ပဲ ရုိက္လာရတယ္။ ဖုန္းကင္မရာက ၁၂ အမ္ပီဆုိေတာ့ ပံုေတြက သိပ္မဆုိးဘူးထင္တာပဲ။ :P ဒါက စတုတၳထပ္ေပါ႔။

ဒါေတြကေတာ့ ဂူဂဲလ္မွာ လုိက္ရွာၿပီးထည့္ထားတဲ့ပံုေတြေပါ႔။ ကုိယ့္ပံုက ဖုန္းနဲ႔ပဲရုိက္လာတာဆုိေတာ့ မလွမွာစုိးလုိ႔ပါ။

ခုမွေရာက္ဖူးတာဆုိေတာ့ ေရတံခြန္ကလဲ ဒါပဲလား။ ေျပာေတာ့ေရခ်ဳိးရမယ္ဆုိ။ ခုေတာ့ ေရကုိ လက္နဲ႔ေတာင္ ကုိင္ၾကည့္လုိ႔မရဘူးတဲ့။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ နန္းရဲ႕ ကုိကုိေပါ႔။ အထုတ္ကတစ္ဖက္ကုိင္လုိ႔...။

ဒါက နန္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ေပါ႔။ ကင္မရာတကားကားနဲ႔မလုပ္ႏုိင္ေသးလုိ႔ ကုိယ့္ဖုန္းနဲ႔ကုိယ့္ပဲ သူငယ္ခ်င္းကုိ ရုိက္ခုိင္းရတယ္။ အမွတ္တရေပါ႔။ 

ပဲေပးေနတဲ့ နန္းေရႊမံႈေပါ႔။ ခိခိ။

ေရာက္ရာအရပ္မွာ ဓါတ္ပံုရုိက္တာဆုိေတာ့ ပံုေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ ဒါေပမဲ့ ႐ႈခင္းကုိ ရုိက္တာမဟုတ္ပဲ လူကုိပဲ႐ုိက္လာတယ္ေလ။ ဝါသနာ ဝါသနာ နန္းကုိကုိကေတာ့ေျပာပါတယ္ ကုရာနတၳေဆးမရွိတဲ့  း) ေတာ္ၾကာ ႐ႈခင္းကုိ မျမင္ပဲ လူကုိပဲ ျမင္ေနမွာစုိးလုိ႔ ခိခိ။

ခဏနား ဓါတ္ပံုရုိက္ၾကၿပီးေတာ့ မနက္စာစားၾကတယ္။ သူမ်ားေတြျမက္ခင္းေပၚမွာ အခင္းေတြခင္းၿပီး ဝုိင္းဖြဲ႕စားၾကေပမဲ့ နန္းတုိ႔ကေတာ့ ျမက္ခင္းျပင္ကုိ ျဖတ္ၿပီး ရွင္းလင္းေဆာင္လုိေနရာေလးမွာ သြားစားၾကတယ္ေလ။

ဒါကေတာ့ ထမင္းသြားစားတုန္း ျဖတ္သြားတဲ့ မ်က္ခင္းေပၚမွာ ပဲေပးၾကတာေပါ႔။ :p

ဗ်ဴးပြိဳင့္ကေန လွမ္းၾကည့္တဲ့ျမင္ကြင္း။

အဲ့ေန႔က မုိးရြာေနတယ္ေလ။ ပံုထဲက မႈန္မႈန္ေလးျဖစ္ေနတဲ့ေနရာမွာ မုိးရြာေနတာေပါ႔။

နန္းဘယ္လုိရုိက္လုိက္လုိ႔လဲ မသိဘူး ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ရုိက္တဲ့ပံုက ေမွာင္ေနတယ္။ အဲ့လုိေတာ္တဲ့ နန္းေရႊမံႈေပါ႔။ :P 

မနက္တုန္းက နန္းက အခ်ိန္ေတြပုိေနၿပီး သူမ်ားေတြ အခ်ိန္မေလာက္ၾကတဲ့အေၾကာင္းက အဲ့ဒီမွာ စတာပဲ။ သူမ်ားေတြအကုန္လံုး အိမ္ကေန ထမင္းဟင္းေတြခ်က္ယူလာၾကတယ္တဲ့။ နန္းက မုန႔္ေတြပဲထည့္လာတယ္ေလ။ းP အားလံုးစုၿပီး စားလုိက္ၾကတယ္။ နန္းက မုန႔္ပဲပါလာတာဆုိေတာ့ သူတုိ႔ထည့္လာတဲ့ ထမင္းဟင္းေတြ ႏွစ္ေယာက္သား ကပ္စားၾကတယ္။ အဟီး။ 

အိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီး ေစာေစာထခ်က္လာတဲ့သူေတြ ကုသုိလ္ရေအာင္ အပီဆြဲေနတဲ့ နန္းကုိကုိ။

သူမ်ားကုသုိလ္ရေအာင္ သူ႔ကုိလဲ ေကြၽးလုိက္ေသးတယ္။ စားေသာက္ေနတဲ့အခ်ိန္လာၾကည့္ေနေတာ့ စားမဝင္ေတာ့လုိ႔။သူမ်ားထမင္းကပ္စားၿပီး အဲ့လုိပဲ :P...

 

ထမင္းစားၿပီးေတာ့လဲ အလြတ္မေပးပါဘူး။ ထမင္းစားတဲ့အေဆာင္ေလးေပၚမွာ ထပ္ရုိက္ေသးတယ္။ ဓါတ္ပံု ဓါတ္ပံု :P

 

စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ထပ္ကုိဆင္းဖုိ႔ ျပင္ၾကရတယ္။ စားစရာေသာက္စရာေတြ ကားေပၚျပန္သြားထားေပါ႔။

ပစၥည္းေတြျပန္သြားထားတုန္း အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ နန္းသူငယ္ခ်င္း။

 

ေအာက္ထပ္ေတြကုိ သြားရင္ စားစရာေတြ ေရဗူးေတြ ဘာတစ္ခုမွ ယူသြားမသြားရ ေတြ႕ရွိပါက ဘတ္ေငြ (၅၀၀) လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေလးရွိတယ္။ စားလက္စေတြပါလာရင္လဲ ဂိတ္တဲကေလးမွာ အားလံုးထားခဲ့ရတယ္။ ေရတံခြန္ထဲမွာ အမုႈိက္ပစ္မွာဆုိးလုိ႔ထင္ပါတယ္။ 

ေအာက္ထပ္ေတြကုိ ဆင္းတဲ့ ေလွကားေလးေတြ။ ေခ်ာ္က်မွာဆုိးလုိ႔ လက္ရန္းေလးေတြနဲ႔။ 

အေပၚထပ္မွာ မံႈကုတ္ေနတဲ့ရုပ္က ေအာက္ထပ္ေတြေရာက္လာေတာ့ သူမဟုတ္သလုိပဲ။ လုပ္ထားတဲ့ပံုက ဗုိက္ကုိ အသက္ေအာင့္ၿပီး ခ်ပ္ထားတယ္။ နံရုိးေတြေပၚေအာင္လုိ႔တဲ့။ သူ႔ကုိဓါတ္ပံုရုိက္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဆုိ ဓါတ္ပံုအရင္မရုိက္ႏုိင္ဘူး သူလုပ္တာကုိ ထုိင္ရီေနရလုိ႔ေလ။ 

ေရထဲမွာလဲ အဲ့လုိကဲၾကတယ္။ :p ဒါက ဒုတိယအထပ္ေပါ႔။ ၿပီးရင္ ေအာက္ကုိ တစ္ထပ္ဆင္းအံုးမွာေလ။

အျမင့္ႀကီးကေန ခုန္ခ်တဲ့ ကုိကုိ ဓါတ္ပံုလွမ္းရုိက္တာ မမိလုိက္ဘူး။ အေပၚစီးက ရုိက္ထားလုိ႔ ျမင့္တာ မသိသာေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ျမင့္ပါတယ္။ အဲ့ေပၚကေန ခုန္ခ် ဒုိင္ဗင္ထုိးခ်လုပ္ေနတဲ့ ေရသရဲ။ ေအာက္ကေရကလဲ အနက္ႀကီးပဲတဲ့ နန္းက ေရမကူးတတ္လုိ႔ ကမ္းစပ္က ေက်ာက္ေဆာင္မွာပဲ ထုိင္ေနတယ္။ ဒါကေတာ့ ေအာက္ဆံုးအထပ္ေပါ႔။

ဒါကေတာ့ အဝတ္လဲၿပီးသြားၿပီ။ 

သူမ်ားေတြ အေပၚျပန္တက္ၿပီး ေရခ်ဳိးခန္းမွာ ေရျပန္ခ်ဳိးၿပီးမွ အဝတ္လဲၾကေပမဲ့ မုိးေအးေတာ့ နန္းက တအားခ်မ္းေနတာနဲ႔ ကုိက အဝတ္လဲခုိင္းတယ္ေလ။ ေတာ္ၾကာဖ်ားမွာစုိးလုိ႔တဲ့။ က်န္းမာေရးက သိတဲ့ အတုိင္းပဲ။ ေရထဲက ျပန္တက္လာခ်ိန္  ေျခေထာက္ေတြညစ္ပတ္ေနလုိ႔  ေဘာင္ဘီရွည္ဝတ္ရင္ ညစ္ပတ္ ကုန္မွာေပါ႔ ကုိကလဲ ဆုိေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးစီေခၚသြားၿပီး  ေျခေထာက္ကုိေသခ်ာေဆးေပးပါတယ္။ 

နန္းတုိ႔ေရေဆာ့ေနတဲ့ေနရာက  ေျခေထာက္ေဆးဖုိ႔မလြယ္ဘူး။ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြကေန ေအာက္ကုိဆင္းရတယ္ဆုိေတာ့ေလ။စမ္းေခ်ာင္းေလးေဘးမွာ ဗြက္ေတြရွိလုိ႔ ကုိ႔ပုခံုးကုိ လက္က ကုိင္ထား ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကုိေျမႇာက္ေပး ကုိက လက္တစ္ဖက္နဲ႔ေရပက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ပြတ္သတ္ေဆးေပး။ ၿပီးေတာ့ ဖိနပ္တစ္ဖက္စီးၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္ျပန္ေဆးေပး ၿပီးေတာ့ ဖိနပ္စီး။ 

အဲ့လုိနဲ႔ ေျခေထာက္ေဆးတဲ့စခန္း ၿပီးသြားတယ္။ ခိခိ။ အဲ့လုိ႔ေပြးတဲ့ နန္းေရႊမံႈေပါ႔။ 

မုိးေတြရြာေနလုိ႔ ေပၚထပ္(ငါးထပ္၊ ေျခာက္ထပ္၊ ခုနစ္ထပ္) ေတြ ဆက္မသြားခဲ့ေတာ့ဘူး။ ျပန္လာၾကတယ္။ ေရေဆာ့ထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ဆုိေတာ့ ဗုိက္ျပန္ဆာၾက အိပ္ငုိက္ၾကေပါ႔။ နန္းက ေပါင္မုန႔္ဆင္းဒဝစ္ရ္ွ ေတြလုပ္သြားတာဆုိေတာ့ သူတုိ႔ကုိျပန္ေကြၽးရတယ္။ 

လမ္းမွာ ေဒသထြက္အစားအစာေတြေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေလးမွာ ဝင္ၿပီး စားစရာေတြဝယ္ၾကေသးတယ္။ ဓါတ္ပံုမရုိက္ခဲ့ရဘူး။ သူတုိ႔မုန႔္ေတြက အခ်ဳိေတြမ်ားေတာ့ နန္းက အခ်ဳိမႀကိဳက္တာနဲ႔ မဝယ္ျဖစ္ပါဘူး။ စားလည္းမစားတတ္ေသးဘူး။ သူ႔တုိ႔အစားအစာေတြကုိ။

အျပန္လမ္းမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝင္ခဲ့ၾကေသးတယ္။ ထုိင္းေတြ (ျမန္မာေတြအေခၚ ရွမ္းေတြ) က ဘုရားကုိ ထုိင္မကန္ေတာ့ၾကဘူး။ နတ္ကုိေတာ့ သြားကန္ေတာ့ၾကတယ္။ နန္းတုိ႔ကေတာ့ ဘုရားကုိ ထုိင္ၿပီး ဦးခ်ခဲ့ၾကတယ္ေလ။ 

အဲ့ ဘုရားပံုေတာ္က ေအာက္ဆံုးက ျဖစ္ေနေတာ့မယ္။ အေပၚဆံုးမွာ ျပန္သြားထည့္တာေကာင္းပါတယ္။ အလည္သြားတာကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။ မွတ္မွတ္ရရေလးျဖစ္ေနေစခ်င္ရံုပါပဲ။ နန္းပံုေတြမ်ားေနတယ္ထင္တာပဲ။