အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ ဖိႏွိပ္မႈေတြမ်ားလာသလုိပဲ။ ျမန္မာေတြကုိ တအား ဂုတ္ႏွိပ္ထားသလုိခံစားလာရတယ္။ ကုိယ့္ဌာနမွာေတာ့ ကုိယ့္ကုိ အဲ့လုိမလုပ္ေပမဲ့ တျခားဌာနေတြမွာ တအား အႏွိမ္ခံေနရတာေတြၾကားေနရတယ္။
စက္ရံုတစ္ခုလံုးအတုိင္းအတာနဲ႔ဆုိရင္ျမန္မာေတြ ေတာ္ေတာ္ဖိႏွိပ္ခံေနရတယ္ကြာ။ ဘယ္လုိေျဖရွင္းလုိ႔မွရမွာမဟုတ္ဘူး။ မကင္းႏုိင္ရင္ေကာင္းေအာင္ေန။ မေကာင္းႏုိင္ရင္ ကင္းေအာင္ေနတဲ့။ ကုိယ္ေကာင္းရင္ေခါင္းမေရြ႕ပါဘူးဆုိတဲ့စကားက ဒီေနရာမွာေတာ့ မမွန္ေလာက္ဘူးထင္တယ္။
ဒါနဲ႔စကားမစပ္ မနက္ျဖန္ အယုဒၶယၿမိဳ႕ေဟာင္းသြားလည္ၾကမယ္။ ျမန္မာေတြဖ်က္စီးလုိက္လုိ႔ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးကုိ မျပဳျပင္ပဲ ဒီအတုိင္းထားလုိက္ၾကတယ္တဲ့။ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ေအာင္လုိ႔တဲ့။ ယူနက္စကုိ ကမၻာ့ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္စာရင္းဝင္တဲ့။ ဓါတ္ပံုေကာင္းေကာင္းေလးေတြရုိက္လာခ်င္လုိက္ တာေနာ္။ ကင္မရာတစ္လံုးေတာင္ မဝယ္ႏုိင္ေသး ပါလားနန္းေရႊမံႈရယ္။
မရွိမဲ့ရွိမဲ့ ဖုန္းေလးေတာင္ သမီးက ေရေႏြးထဲစိမ္လုိက္လုိ႔ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနတယ္။ ေရေႏြးေသာက္မလုိ႔ခြက္ထဲ ငွဲ႔ထားၿပီး ဟင္းခ်က္ေနမိထာ။ သမီးကလည္းျငိမ္ေနေတာ့ သတိမထားလုိက္မိဘူး။ သူျမင္မွာဆုိးလုိ႔ေခ်ာင္ေလးထဲမွာေသခ်ာထားထားတဲ့ေရေႏြးခြက္ကုိေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ ေတြ႕ၿပီးေတာ့ သြားေဆာ့တယ္။ ပူေတာ့လက္နဲ႔မႏႈိက္ပဲ အေပၚမွာတင္ထားတဲ့ဖုန္းကုိရေအာင္ယူၿပီး ႏွစ္ေဆာ့ ေနတယ္။ အပူေတြဘာေတြမေလာင္လုိ႔ေတာ္ေသးတာေပါ႔။
သမီးျငိမ္လွခ်ည္လားလုိ႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ လားလား ဖုန္းကုိေရေႏြးထဲမွာႏွစ္ႏွစ္ၿပီးေတာ့ ေဆာ့ေနတာ။ အပူေလာင္မွာစုိးလုိ႔ ေရေႏြးခြက္ကုိေခ်ာ့ယူၿပီး ဖုန္းကုိထုတ္ ဓါတ္ခဲ့ထုတ္၊ ဆင္းမ္းကဒ္ထုတ္ၿပီး သူ႔ပါပါးက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ရုိက္ခါပစ္ရတယ္။
အဲ့ဒီဖုန္းက ေတာ္ေတာ္အၾကမ္းခံပါတယ္။ ေရငုတ္တာ သံုးခါရွိၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းေတြအေဆာင္ေရွ႕က ေရေျမာင္းႀကီးထဲလဲ ခုန္ခ်ၿပီးၿပီ ဒါေတာင္သံုးလုိ႔ရေသးတယ္ အဲ့ဖုန္းက။ ခုလည္း ေရေတြရုိက္ခါၿပီး မွည့္ေအာင္လုိ႔ ဆန္ထဲထည့္အုပ္ထားလုိက္တယ္။
မနက္က်ေတာ့ ဆင္းမ္ကဒ္ထည့္ၿပီး သူမ်ားဖုန္းနဲ႔ျပန္ေခၚၾကည့္ေတာ့ဖုန္းသံျမည္ေသးတယ္။ ဟဲလုိ (စကားေျပာလုိ႔)လုပ္လုိ႔လဲ ရေသးတယ္။ ခလုတ္ေတြေတာ့ သိပ္မမိခ်င္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာျပင္မွာလဲ အကြက္ႀကီးထင္သြားတယ္။ အဝင္ေကာလ္ေတြပဲ ပက္ပက္စက္စက္လက္ခံေတာ့မယ္ေလ။ ခိခိ။
No comments:
Post a Comment