ရွင္မင္းေလး ေရေႏြးစိမ္လုိက္တဲ့ ဖုန္းေလးက ေကာင္းေနေသးတယ္ဆုိၿပီး ဒီေန႔ အလုပ္ထဲကုိ ေကာက္ယူလာခဲ့မိတယ္။ ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္မသိ။ အခါတုိင္း အလုပ္ထဲကုိ ဖုန္းယူမလာတတ္ပါဘူး။ စိတ္ကူးေပါက္မွယူလာတာ။ အလုပ္သမားေတြဆုိ ဖုန္းကုိင္ခြင့္မရွိေတာ့ ကုိယ္က ဖုန္းတကားကားနဲ႔လုပ္ေနရမွာ အားနာလုိ႔ပါ။
ဒီေန႔ဖုန္းယူလာခဲ့မိတာ ကံေကာင္းတယ္လုိ႔ေျပာရမလား၊ အလုပ္ထဲက ျမန္မာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေဖဆံုးသြားလုိ႔တဲ့ သူ႔အမ်ဳိးသားေလး ဖုန္းဆက္ လာတယ္။ “ဟလုိ...အမ မနန္းလား။ ကြၽန္ေတာ္မအိေယာက္်ားပါ။ စက္ခန္းထဲက မအိေလ။ သူ႔အေဖ ဆံုးသြားလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ သြားေျပာေပးပါလားမနန္းရယ္။” “ေအးေအး အမ ခုခ်က္ခ်င္းပဲသြားေျပာေပးမယ္ေနာ္။ ခုခ်က္ခ်င္းျပန္လုိ႔ရရင္လဲ ျပန္လုိ႔ရေအာင္ေျပာေပးမယ္။ မရရင္လဲ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ျပန္လုိ႔ရေအာင္ ေျပာေပးမယ္ေနာ္။” ဆုိၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ office ကုိအေၾကာင္းၾကား ျမန္မာျပည္ျပန္ဖုိ႔ေတြဘာေတြ စီစဥ္ေပးလုိက္ႏုိင္တယ္။
သူ႔အမ်ဳိးသားေလးကုိ “ခုျပန္လုိ႔ရၿပီ စက္ရံုေရွ႕မွာ လာႀကိဳေပးလုိက္ေနာ္... ေနအရမ္းပူေနတယ္ဆုိေတာ့ေလ...။ ေတာ္ၾကာမူးလဲမွာစုိးလုိ႔ေနာ္...။” “ဟုတ္ကဲ့အမ ကြၽန္ေတာ္လာႀကိဳလုိက္ပါမယ္” စာရြက္စာတန္းေတြလုပ္စရာရွိတာလုပ္ေပးၿပီး စက္ရံုေရွ႕ကုိလုိက္ပုိ႔ေပးလုိက္တယ္။
နန္းေတာ့လုိက္မပုိ႔လုိက္ပါဘူး စည္းကမ္းႀကီးတဲ့စက္ရံုဆုိေတာ့ ဝန္ထမ္းေရးရာကုိင္တဲ့ အမႀကီးတစ္ေယာက္လုိက္ပုိ႔ေပးလုိက္တယ္။ နန္းက ရပ္ၾကည့္ေနရံုေပါ႔။ နန္းသာဖုန္းယူမလာရင္ ခမ်ာ ညေနအလုပ္ဆင္းမွ သိရရွာမွာ။ သူ႔အမ်ဳိးသားေလးက သမီးပါပါးတုိ႔နဲ႔ အလုပ္ရံုအတူတူပဲဆုိေတာ့ နန္းဆီအေၾကာင္းၾကားလုိ႔ အဆင္ေျပတာေပါ႔။
က်န္တဲ့အလုပ္သမားေတြေရာ အလုပ္ထဲကုိ ဖုန္းယူခြင့္မရွိတာနဲ႔ အဲ့လုိအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ဘယ္လုိလုပ္အခ်ိန္မွီသိႏုိင္ပါ႔မလဲေနာ္။ နန္းကုိယ္တုိင္ေရာ ျမန္မာျပည္မွာ ဖြားဖြားက အသက္ကုိးဆယ္ေက်ာ္ၿပီ။ ေျမးဦးဆုိေတာ့ ခုထိစိတ္ပူၿပီးမွာေနတုန္း။
ဘန္ေကာက္ကုိေဆးလာကုတဲ့ဒက္ဒီ့အမကုိ နန္းတုိ႔ဆီ ေရာက္ေအာင္သြားၿပီး နန္းတုိ႔ဘယ္လုိေနၾကလဲ၊ ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္ၾကလဲ၊ အဆင္ေျပၾကလားလုိ႔ ဓါတ္ပံုရုိက္ၿပီး ယူလာပါလုိ႔မွာတယ္တဲ့။ ပါးစပ္ကပဲေျပာရင္ေတာင္ မယံုလုိ႔ ဓါတ္ပံုပါရုိက္ခဲ့ခုိင္းေသးတယ္။ ေသခ်ာေအာင္လုိ႔။
မသာတစ္ေခါက္ေက်ာင္းဆယ္ေခါက္ဆုိတာ ဒါမ်ဳိးပဲျဖစ္မယ္။ ကုိယ့္အလွည့္က်ရင္ေရာ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား...။ ခုေတာ့ တုန္လႈပ္ေနတုန္းပဲ။ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတာေသခ်ာတယ္။ ျပင္ဆင္ရအံုးမယ့္အရာေတြ႕အမ်ားႀကီးပဲ။ ႀကိဳတင္ေလ့က်င့္မႈေတြလုပ္ရမယ္ေလ။
အရွင္ဆႏၵာဓိက စာအုပ္ထဲကလုိ ကုိယ္တုိင္အစမ္းေသၾကည့္ဖုိ႔မေျပာနဲ႔ ကုိယ့္ဖြားဖြား လုိ႔ေတြးမိရင္ေတာင္ တုန္လႈပ္ေနတံုးပဲ...။ မိဘေတြဆုိရင္ေရာ...၊ ေမာင္ႏွမေတြဆုိရင္ေရာ...၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ဆုိရင္ေရာ...၊ သားသမီးေတြဆုိရင္ေရာ...။
ေသခ်ာတယ္။ ငါသည္မုခ်ေသရမည္...။ အခ်ိန္ပုိင္းသာလုိေတာ့သည္...။ အေသမဦးခင္ ဉာဏ္ဦးမွေတာ္ေတာ့မည္...။ ဉာဏ္ဦးေအာင္ ဝိပႆနာတရားအားထုတ္ရမည္...။ ေကာင္းမႈမွန္သမွ် လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမည္...။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း မေကာင္းေကာင္းေအာင္လုပ္...။
No comments:
Post a Comment